آدم گاهی خبرهایی می شنود که نمی داند بخندد، شگفت زده شود، یا بگرید. دیروز در روزنامه ای خواندم : پدر بزرگ و مادر بزرگی که برای دیدار نوه های خود از سوئد به نروژ آمده بودند در فرصتی که پدر و مادر بچه ها از خانه بیرون رفته اند دختر چهارده ساله و پسر هفده ساله ( نوه هایشان ) را با کارد آشپزخانه تهدید می کنند و از آنها می خواهند که جای پول ها و جواهرات والدین ( بچه خودشان ) را بازگو کنند. آن ها پس از جمع کردن اموال با ارزش به سوئد می گریزند. روزنامه مزبور خبر از دادگاه آنها و احتمال این که این پیرمرد و پیرزن به جرم استفاده از خشونت محکوم شوند، داده بود. دزدی پیشکش.
باورش سخت است اما بعضی وقت ها پول چنان معیار ارزشی می شود که آدم به نزدیک ترین عزیز خود هم رحم نمی کند. فکرش را بکنید اگر این بچه ها واکنش نشان داده بودند چه اتفاقی می توانست رخ بدهد؟
پرونده هم این جوری
